Tja zeg eens een titel

Na uit de meest toeristische stad van Cambodja te zijn vertrokken, zie ik naast de mooie omgeving ook steeds meer van de ellende in dit land. Gisteren heb ik de gevangenissen en massagraven van de Khmer Rouge bezocht, wat erg heftig was. Het is heel raar om voor te stellen dat hier 40 jaar geleden een kwart van de bevolking is uitgemoord, maar elke Khmer kan verhalen vertellen over wat er met hem of zijn familie is gebeurd in die tijd. De prevalentie van posttraumatisch stress syndroom hier is 28,4%. Op straat zie je veel jonge en oude Cambodjanen die ledematen hebben verloren aan landmijnen.

Ook de armoede is heel groot hier. Er zijn veel bedelaars en heel veel mensen wonen in houten krotten. Op straat vragen hele jonge kinderen om eten of geld. Van Nepal ben ik gewend dat ze het eten terugverkopen aan de winkel en het geld aan hun ouders om de hoek geven. Die vervolgens met hun mobiel een foto van die lange blonde Hollander maken. Maar hier slapen kinderen op straat en eten ze uit vuilnisbakken.

Ik probeer Cambodja met Nepal te vergelijken en dat is best moeilijk. Cambodja staat hoger op de Human Development Index dan Nepal (respectievelijk 138 en 157) en ook het BNP 1,5 keer zo hoog. Maar op basis van wat ik heb gezien hebben Nepalezen misschien minder geld, maar ze lijken een veel beter leven te hebben. Misschien doordat ze veel van de natuur leven en minder met de wereldeconomie te maken hebben, leven ze in makkelijkere omstandigheden. Er is veel minder honger, vervuiling en criminaliteit. De ellende in Cambodja lijkt, van wat ik tot nu toe heb gezien, veel groter. Dat zal grotendeels te maken hebben met de geschiedenis van het land, en de corrupte overheid. Er is veel ongelijkheid, waardoor de armsten het zwaar hebben. Er is weinig (goed) onderwijs, veel vervuiling, prostitutie en kinderarbeid en de grote steden zijn 's avonds onveilig.

Even een wat serieuzer verhaal dit keer, maar verder is het ook leuk hier hoor ;) Wat me ook opvalt, is dat de Cambodjanen zo onwijs vriendelijk zijn. Iedereen (die Engels kan of denkt dat ik Frans spreek) maakt graag een praatje. Al meerdere malen ben ik uitgenodigd voor wat drinken en mensen delen spontaan hun eten met me. Het is eigenlijk bizar om te zien hoe positief Cambodjanen in het leven staan, ondanks alle problemen!

Ik heb inmiddels zo'n zesduizend tempels en kloosters gezien, een mooie boottocht gemaakt en een leuke dag op het platteland gehad, waarbij ik lokale specialiteiten heb geprobeerd; heel veel bijzondere fruitsoorten, varkensingewanden, rare snoepjes, zoete aardappelen, vis, kikkers en hond. Ook heb ik daar geleerd een palmboom van een kokosboom te onderscheiden, dat blijken namelijk 2 verschillende dingen te zijn :P

Ik ben met aangekomen op het strand van Sihanoukville, in het zuiden, en hoop ik over een paar dagen een tropisch eiland te bezoeken (Koh Rong, zoek maar op als je jaloers wilt worden). Daarna beweeg ik me langzaam richting Vietnam...