Honderd grotten en een heilig meer
Door: Renée
Blijf op de hoogte en volg Renée
18 December 2013 | Laos, Pakkading
Luang Prabang was heel leuk, samen met Federico en Darran heb ik een gigantische waterval bezocht en een aantal (goede en minder goede) films en documentaires van het filmfestival gezien. Het was jammer afscheid van ze te moeten nemen, maar ik moest ook nog even langs Vang Vieng voor het beruchten 'tuben'. Hierbij stappen backpackers in een opgeblazen band om over de rivier langs de barren aan de oever te drijven en daar Beerlao te drinken, beerpong te spelen en gratis laolao te adten. Het was een mooie dag.
Voor de laatste paar dagen in Laos had ik weer m'n eigen wielen geregeld, dit keer in de vorm van een Chinese pauper-scooter. Hiermee zou ik 'The Loop' rondrijden, een rondweg die door een natuurgebied en langs allerlei grotten loopt. Grotten bezoeken is nou niet per sé m'n ding, en ik heb er tijdens deze reis ook al genoeg gezien - plaats je grap hieronder - maar ik had gehoord over de 'Buddha Cave', een grot met zo'n 400 boeddhabeelden erin, die pas een paar jaar geleden herontdekt is, en deze wilde ik zien.
In 4 dagen reed ik zo'n 350km. De route zelf was misschien wel het gaafst, ik werd tussen bergen en karsts, langs schattige dorpjes en over rode zandweggetjes geleid. De eerste dag kwam ik meteen langs de Buddha Cave, die een teleurstelling bleek te zijn. Het was vroeger waarschijnlijk heel mooi en mysterieus, maar zat nu vol met plastic versieringen en gekleurde knipperlichten. Jammer, maar een boel andere grotten op de route bleken wel heel mooi, waardoor ik de Buddha Cave snel weer vergeten was. Ze lagen erg afgeleden en soms moest ik kilometers lang over een heel klein paadje rijden, om beloond te worden met een grot met gigantische kamers, een met mosselen (die een Lao jongen voor me bakte in een kampvuurtje) en een kleine grot met warmwaterbron.
De tweede dag was op z'n zachts gezegd taai. Het was 's nachts begonnen met regenen en dit hield de hele dag niet op. Ik was al gewaarschuwd voor de slechte weg op dit deel van de route, maar de modderstroom die ik aantrof was echt verschrikkelijk. Het duurde 4 uur om de eerste 60km af te leggen, waarbij ik met een stel Lao jongens tot m'n knieën door de modder glibberde. Doorweekt en verkleumd kwam ik bij m'n bestemming aan, een klein dorpje waar ik bij een Lao gezin bleef slapen. In houten huis op palen sliepen zo'n 10 mensen, volgensmij de gezinnen van 2 broers en hun ouders, maar dit soort details waren niet te achterhalen. Bij het kookvuur droogde ik mezelf en m'n kleren. Het is hier best normaal om bij een gezin aan te kloppen voor onderdak, veel hebben een extra matras in de kamer en zijn niet te beroerd om voor een extra bordje te koken.
Op dag 3 scheen de zon gelukkig weer en bezocht ik de grootste grot van de route, Tham Konglor. Door de geot stroomt een rivier waar ik op een bootje naar de andere kant (7km verderop) werd gevaren. De laatste dag reed ik terug richting m'n startpunt en stopte onderweg bij een helblauw meer, dat heilig is voor de lokale bevolking. Je mag erin zwemmen, maar alleen als je toestemming hebt van het naburige dorp. Dus reed ik op m'n scootertje het dorpje binnen en zocht een dorpshoofd of dorpsoudste ofzo. Nu zijn Lao dorpen volgensmij niet echt hiërarchisch, dus na een paar mensen gesproken te hebben besloot ik maar gewoon te gaan. Het was ijskoud, maar zeker de moeite waard en de rest van de middag bracht ik door in de zon en op een kampvuurtje bakte ik bananen voor wat Lao kinderen.
Nu is het op naar Thailand, waar ik het uitgaansleven van Bangkok nog een keer onveilig zal maken (niet uitspelen, want je weet nooit welk leuke thaimeisje stiekem een piemel heeft, zoveel werd 2 maanden geleden duidelijk). Aan alle die-hearts die dit nog lezen - tot het einde nog wel! - bedankt voor alle lieve comments en het meeleven. Zondag vlieg ik naar huis, ik zie jullie allemaal snel!
Voor de laatste paar dagen in Laos had ik weer m'n eigen wielen geregeld, dit keer in de vorm van een Chinese pauper-scooter. Hiermee zou ik 'The Loop' rondrijden, een rondweg die door een natuurgebied en langs allerlei grotten loopt. Grotten bezoeken is nou niet per sé m'n ding, en ik heb er tijdens deze reis ook al genoeg gezien - plaats je grap hieronder - maar ik had gehoord over de 'Buddha Cave', een grot met zo'n 400 boeddhabeelden erin, die pas een paar jaar geleden herontdekt is, en deze wilde ik zien.
In 4 dagen reed ik zo'n 350km. De route zelf was misschien wel het gaafst, ik werd tussen bergen en karsts, langs schattige dorpjes en over rode zandweggetjes geleid. De eerste dag kwam ik meteen langs de Buddha Cave, die een teleurstelling bleek te zijn. Het was vroeger waarschijnlijk heel mooi en mysterieus, maar zat nu vol met plastic versieringen en gekleurde knipperlichten. Jammer, maar een boel andere grotten op de route bleken wel heel mooi, waardoor ik de Buddha Cave snel weer vergeten was. Ze lagen erg afgeleden en soms moest ik kilometers lang over een heel klein paadje rijden, om beloond te worden met een grot met gigantische kamers, een met mosselen (die een Lao jongen voor me bakte in een kampvuurtje) en een kleine grot met warmwaterbron.
De tweede dag was op z'n zachts gezegd taai. Het was 's nachts begonnen met regenen en dit hield de hele dag niet op. Ik was al gewaarschuwd voor de slechte weg op dit deel van de route, maar de modderstroom die ik aantrof was echt verschrikkelijk. Het duurde 4 uur om de eerste 60km af te leggen, waarbij ik met een stel Lao jongens tot m'n knieën door de modder glibberde. Doorweekt en verkleumd kwam ik bij m'n bestemming aan, een klein dorpje waar ik bij een Lao gezin bleef slapen. In houten huis op palen sliepen zo'n 10 mensen, volgensmij de gezinnen van 2 broers en hun ouders, maar dit soort details waren niet te achterhalen. Bij het kookvuur droogde ik mezelf en m'n kleren. Het is hier best normaal om bij een gezin aan te kloppen voor onderdak, veel hebben een extra matras in de kamer en zijn niet te beroerd om voor een extra bordje te koken.
Op dag 3 scheen de zon gelukkig weer en bezocht ik de grootste grot van de route, Tham Konglor. Door de geot stroomt een rivier waar ik op een bootje naar de andere kant (7km verderop) werd gevaren. De laatste dag reed ik terug richting m'n startpunt en stopte onderweg bij een helblauw meer, dat heilig is voor de lokale bevolking. Je mag erin zwemmen, maar alleen als je toestemming hebt van het naburige dorp. Dus reed ik op m'n scootertje het dorpje binnen en zocht een dorpshoofd of dorpsoudste ofzo. Nu zijn Lao dorpen volgensmij niet echt hiërarchisch, dus na een paar mensen gesproken te hebben besloot ik maar gewoon te gaan. Het was ijskoud, maar zeker de moeite waard en de rest van de middag bracht ik door in de zon en op een kampvuurtje bakte ik bananen voor wat Lao kinderen.
Nu is het op naar Thailand, waar ik het uitgaansleven van Bangkok nog een keer onveilig zal maken (niet uitspelen, want je weet nooit welk leuke thaimeisje stiekem een piemel heeft, zoveel werd 2 maanden geleden duidelijk). Aan alle die-hearts die dit nog lezen - tot het einde nog wel! - bedankt voor alle lieve comments en het meeleven. Zondag vlieg ik naar huis, ik zie jullie allemaal snel!
-
18 December 2013 - 16:40
Fieke :
Leuk om weer te lezen Renee! Geniet van je paar laatse dagen en een goeie reis terug naar ons landje!
xxx -
18 December 2013 - 16:51
Anne:
Haha, ik wilde de grot-grap al maken voordat je het zelf voorstelde :P En dat verhaal van het Thaise meisje heb ik gemist, maar dat hoor ik maandag wel dan ;) zie je snel!xx -
18 December 2013 - 20:45
Jenny:
Hahahahahahahaha -
18 December 2013 - 23:34
Plaaaaagmeijer:
Hahahahahahahahaha patrickje -
19 December 2013 - 12:02
Kim:
Renee! Dat piemel-verhaal moet ik echt even horen op de nieuwjaarsborrel! Fijne terugreis! Je hebt echt zulke gave dingen gedaan en meegemaakt, ik ben echt mega-jaloers!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
