Geen regenwoud zonder regen

Vanaf de universiteit is het 4 uur rijden (eerst met de bus en dan een jeep) en dan nog 1,5 uur lopen, en dan ben je in een compleet andere wereld.

Op 6 januari begon ik samen met Jan en research assistant Mario aan m'n eerste fieldtrip naar de Agta, We vonden de groep die we zochten verspreid langs een rivier, wonend in hutten met een rieten dak zonder muren. We kwamen 's avonds laat aan maar werden hartelijk verwelkomd met koffie en sticky rice, alsof ze wisten dat dat m'n lieveling is ;) We mochten een leegstaande hut gebruiken (de Agta zijn nomaden en deze hut was kort geleden verlaten), dit werd onze keuken/chillruimte en ernaast zetten we onze tenten op.

De hierop volgende dagen leerden we de mensen in deze nederzetting (Diwagden) kennen. Sommigen wisten al van m'n komst, maar iedereen was nieuwsgierig en de kinderen vonden me in het begin een beetje eng. Nadat we met iedereen kennis hadden gemaakt hebben we officieel toestemming gevraagd om onderzoek te doen (iets wat moet volgens de wet voor inheemse volkeren). Dus nu heb ik een papier met een Ilocano tekst en daaronder de vingerafdrukken van alle Agta in Diwagden, super cool ;)

Tijdens deze eerste fieldtrip wilde ik vooral de mensen leren kennen, oefenen met interviews en observeren, en dat is goed gelukt! Het was heel fijn dat Jan er was, in het begin waren zowel de Agta als ik nogal verlegen maar hij gaf me veel tips en hielp met alles. Hoewel de onderzoeksgroep maar klein is, gebeurt er de hele dag van alles; er werd gejaagd, gevist, getuinierd, maar ook gedanst, gezongen en veel gelachen.

Vooral de terugkomst van de jagers was erg gaaf, als er een wild zwijn of grote vogel was gevangen kwam iedereen bij elkaar om te kijken hoe het beest geslacht werd. De buit werd verdeeld onder de huishoudens en ook wij kregen een deel. Vooral het wilde zwijn was mega lekker en ik denk dat dit beest het beste leven heeft gehad van alles wat ik ooit heb gegeten ;) (Misschien werd dit overschaduwd door z'n laatste twee dagen, waarbij het arme beest vastgebonden het hele bos door is gesleept en pas 5 een half uur na de eerste messteek stierf...) Andere vangsten waren kleine vogels (waaronder wat bedreigde soorten), een uil, vissen, vleermuizen, vliegende honden...

De laatste paar dagen van deze trip waren erg zwaar. We moesten veel hiken (op zoek naar andere Agta nederzettingen) en het regende bijna non-stop. Regen is op zich niet erg als het warm is, maar de paden veranderden in modderpoelen en ik ben nog nooit zo vaak gevallen. Dus na 7 dagen bij de Agta rolden we gesloopt het bos uit. Nu ben ik een paar dagen op de universiteit, om uit te rusten en me voor te bereiden op zondag, het begin van de volgende fieldtrip!